Sinds jaar en dag ben ik al geïnteresseerd in politiek. Van oudsher de landelijke politiek, maar sinds mijn start als bestuurslid van de Hoornse Ondernemers Compagnie (HOC) volg ik de Hoornse gemeentepolitiek ook met bovengemiddelde belangstelling.
Nu volg ik het proces van de zijlijn en dat is natuurlijk altijd gemakkelijk roepen. Voorop staat dat ik respect heb voor de inzet van gemeenteraadsleden en bijbehorende commissies. Die staan immers voor de niet altijd eenvoudige taak om een fulltime opererend B&W te controleren in soms ingewikkelde trajecten, terwijl de raad het parttime naast hun dagelijks leven moet zien te managen.
En juist daar begint mijn ongemak. Ik zie ingewikkelde zaken ogenschijnlijk eenvoudig worden afgehamerd, terwijl ik aan de andere kant online zit te kijken naar een half uur durend debat over een openbaar toilet op het kerkplein. Stoeptegelmanagement noemde mijn collega het treffend.
De Hoornse gemeenteraad kent 14 fracties die in totaal 35 zetels innemen, onderverdeeld in 6 eenmansfracties en 8 (soms iets) grotere partijen. En al die partijen moeten zich uitspreken over een tal van onderwerpen, hun meerwaarde ten opzichte van de andere partijen tonen en daarmee het eigen bestaansrecht bewijzen.
Een vergelijking met de landelijke politiek dient zich gelijk aan. In het kielzog van de Tweede Kamer wordt ook in Hoorn het geroeptoeter steeds groter en neemt het onderlinge respect helaas af. Trek die lijn door en het disfunctioneren neemt toe, de beeldvorming naar de Hoornse bewoners loopt schade op en, hoe paradoxaal dan ook, zal het er stemmers er volgend jaar toe bewegen voor nog meer verscheidenheid (lees meerdere partijen) te kiezen. Nog onwerkbaarder.
Nou ja, dat is mijn zorg dan. Wat ik in ieder geval constateer is dat het noodzakelijk is het aantal partijen te verminderen. Ik doe niet aan stemadviezen maar een breed scala van kleine partijen werkt ronduit slecht. Grotere partijen kunnen de dossiers nu eenmaal onderling beter verdelen. En ook de tijd nemen om in contact te staan met inwoners en het bedrijfsleven.
Vanuit de HOC hebben we onlangs alle partijen van de gemeenteraad uitgenodigd voor een dialoog tussen de gemeentelijke politiek en het bedrijfsleven. Het leidde tot een goed gesprek met 7 partijen. De andere 7 partijen? Geen idee. Veelal was de moeite al te groot om even een afbericht te sturen. Zelfs de grootste partij, Fractie Tonnaer (6 zetels), vindt ondernemers blijkbaar niet interessant genoeg. Iets dat ook geldt voor een grotere partij als de PvdA (3 zetels).
De grootte van een partij is dus ook niet van doorslaggevende betekenis om als volksvertegenwoordiger in contact te staan met “het volk”. Mijn stelling is dan ook dat na de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar grotere partijen nodig zijn om als raad professioneel te kunnen acteren, maar dat dit ook tegelijkertijd niet moet leiden tot een arrogantie om in contact te zijn en blijven.
Laat mij naïef blijven en de hoop koesteren dat er op alle fronten beter wordt samengewerkt, zonder overdreven bewijsdrang en met meer professionaliteit. Professionaliteit die nodig is om een serieuze stad als Hoorn aan te sturen. En het toilet op het Kerkplein? Overlaten aan B&W en focus je als raad op de hoofdzaken.
Sander Mentjox